به اين فكر كردم كه چرا وقتي هيأت هاي
خارجي به ايران سفر ميكنند اينقدر جنگ و دعوا داخل نظام زياد ميشه طوري كه از از
تلويزيونهاي خودش هم به بيرون صادر ميشه .
بعد از برجام، هياتهاي خارجي درتركيبهاي
مختلف به ايران سفر مي كنند . آخرين
بار، رئيس پارلمان اروپا ”شولتز” بود كه يك روز در تهران ماند كه خيلي هم با سر و
صدا همراه بود. اما مثل اينكه سفر هيأتهاي خارجي در حالي كه قاعدتاً بايستي
امتيازي براي براي خروج حكومت آخوندها از انزواي منطقه يي و بين المللي به حساب
بيايد به بحراني در درون نظام تبديل شده است
چون واقعيت اين است كه خامنه اي در
شرايط فعلي تمايلي به اين ديدارها و سفرها ندارد چون به دليل فعاليتها و افشاگري
هاي بي وقفه مقاومت ايران در خارج از كشور دررابطه با نقض حقوق بشر در ايران و
همچنين به دليل رسوايي هاي پي در پي آخوندها به خاطر دست داشتن آنها در جنايتهاي
تروريستي در منطقه كه براي غرب هم بحراني شده است
، طبيعتا وقتي اين هيئت ها به
ايران مي آيند جدا از مسائل اقتصادي كه خودشان به دنبال آن هستند دو چيز را هم روي
ميز آخوندها ميگذارند يكي دست برداشتن از صدور تروريسم و قطع حمايت از گروههاي
تروريستي منطقه و يكي هم نقض حقوق بشرو موضوع اعدام و سركوب و مشخصا سركوب زنان
مثلا يك بار همين اخير خامنه اي در سخنراني اش گفت :” مقدمه سازي براي
فشار بين المللي بر جمهوري اسلامي ايران اين بار با ابزار حقوق بشر را دنبال
ميكنند ”
خلاصه ظاهر سفر هيأتهاي خارجي ظاهرش
شيريني و امتياز است ولي شيريني زهرآگين است كه تعادل نظام را برهم ميزند و
شكافهاي بين باند رفسنجاني-روحاني را با باند خامنه اي بيشتر ميكند
اين مطلب را در شبكه هاي اجتماعي با دوستان خود به اشتراك بگذاريد