من عنوان يک ايراني پناهنده و تبعيدي هرگز هويت خودم را فراموش نكرده ام و هرگز فراموش نكرده ام كه چرا در کشورم نيستم؟ در اين چند ساله كه از ايران خارج شده ام تلاش کرده ام بعنوان يک وبلاگ نويس يا فعال حقوق بشر و شركت در تظاهرات و هر كار ديگري كه از دستم بر آمده حامل پيامي باشم که فراموش نکنم چرا و به خاطر چه كساني اينجا هستم؟
در اين چند ساله به شدت به اين نتيجه رسيده ام که اپوزيسيون يعني نيرويي که شبانروز تلاش مي کند تا رژيم منفور آخوندي را سرنگون کند. اپوزيسيون يعني نيرويي منسجم و متحد و يکدل در راه اثبات عقايد سياس يشان، اپوزيسيون يعني دست در جيب کردن و هر آنچه که سرمايه انساني است مانند پول، وقت، سلامت، خانواده و لذايذ زندگي را ايثار کردن.
خواننده عزيز ، كمي با خودت خلوت كن و اگر كه واقعا از اين رژيم ضد بشري كه چيزي جز فقر و بدبختي براي مردم ايران باقي نگذاشته است ، فقط به عنوان يك ايراني صحنه مبارزه واقعي را نشان بده .
صحنه واقعي مبارزه همانجايي است كه در هر سرفصلي اين رژيم ضد ايراني خودش ناخواسته آدرس آنرا ميدهد ، يعني مجبور است كه بدهد چون آنجا كانون ترس و هراس سراپاي نظامش است . چون در تمام اين ساليان كه همه شعار دادند و عمل نكردند ، كساني بودند كه حرف زدند و پاي عملش هم آمدند با سلاح يا بدون سلاح آنها هميشه براي جنگ ايستاده اند . در اين مسير خون بسيار داده شده است ... از سالهاي 60 ، 67 تا همين سه هفته پيش كه زير آتش 80 موشك 240 ميليميتري كاتيوشا در يك منطقه كوچك و بي حفاظ قرار گرفتند و 24 شهيد ديگر در راه آزادي ايران فدا كردند .
در هر صورت حرف يك چيز بيشتر نيست ، ايراني آزاده با هر عقيده و دين و آييني كه داري ، اگر رنجهاي مردم ايران را ميبيني ،اگر فقر و فحشا و برباد رفتن ايران را در زير چنگال اين آخوندها ميبيني ، اگر هر روز خبر اعدام جوانان اين مملكت را از اين طرف و آن طرف ميشنوي و اصلا اگر حتي به انسانيت اعتقاد داري ... بيا و به اين احساس مقدس تكيه كن . من اگر بر خيزم ... تو اگر برخيزي ... همه برميخيزند!
دوستان عزيز و تمامي ايرانيان شريف و ميهن پرست به خصوص در داخل ميهن اسير ، لطفا اين مطلب را در سايتهاي اجتماعي با دوستان خود به اشتراك بگذاريد . ايران ، اين زيباترين وطن براي آزاد گشتن از بند اهريمن ياري شما را ميطلبد.
